δυσαρεστώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δυσαρεστώ < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δυσαρεστῶ, συνηρημένος τύπος του δυσαρεστέω (ενοχλούμαι) Δείτε και δυσ-, αρέσω.

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.sa.ɾeˈsto/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δυ‐σα‐ρε‐στώ

τονικό παρώνυμο: δυσάρεστο

Ρήμα

δυσαρεστώ, αόρ.: δυσαρέστησα, παθ.φωνή: δυσαρεστούμαι, π.αόρ.: δυσαρεστήθηκα, μτχ.π.π.: δυσαρεστημένος

• προκαλώ δυσαρέσκεια σε κάποιον, ενόχληση ή στενοχώρια

Συγγενικές λέξεις

• αρεστός
• δυσαρέσκεια
• δυσαρέστηση
• δυσάρεστος

Κλίση

• ο παθητικός παρατατικός δυσαρεστιόμουν, δυσαρεστούμουν

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	δυσαρεστώ	δυσαρεστούσα	θα δυσαρεστώ	να δυσαρεστώ		δυσαρεστώντας
β' ενικ.	δυσαρεστείς	δυσαρεστούσες	θα δυσαρεστείς	να δυσαρεστείς
γ' ενικ.	δυσαρεστεί	δυσαρεστούσε	θα δυσαρεστεί	να δυσαρεστεί
α' πληθ.	δυσαρεστούμε	δυσαρεστούσαμε	θα δυσαρεστούμε	να δυσαρεστούμε
β' πληθ.	δυσαρεστείτε	δυσαρεστούσατε	θα δυσαρεστείτε	να δυσαρεστείτε	δυσαρεστείτε
γ' πληθ.	δυσαρεστούν(ε)	δυσαρεστούσαν(ε)	θα δυσαρεστούν(ε)	να δυσαρεστούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		δυσαρέστησα	θα δυσαρεστήσω	να δυσαρεστήσω		δυσαρεστήσει
β' ενικ.		δυσαρέστησες	θα δυσαρεστήσεις	να δυσαρεστήσεις	δυσαρέστησε
γ' ενικ.		δυσαρέστησε	θα δυσαρεστήσει	να δυσαρεστήσει
α' πληθ.		δυσαρεστήσαμε	θα δυσαρεστήσουμε	να δυσαρεστήσουμε
β' πληθ.		δυσαρεστήσατε	θα δυσαρεστήσετε	να δυσαρεστήσετε	δυσαρεστήστε
γ' πληθ.		δυσαρέστησαν δυσαρεστήσαν(ε)	θα δυσαρεστήσουν(ε)	να δυσαρεστήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω δυσαρεστήσει	είχα δυσαρεστήσει	θα έχω δυσαρεστήσει	να έχω δυσαρεστήσει
β' ενικ.	έχεις δυσαρεστήσει	είχες δυσαρεστήσει	θα έχεις δυσαρεστήσει	να έχεις δυσαρεστήσει
γ' ενικ.	έχει δυσαρεστήσει	είχε δυσαρεστήσει	θα έχει δυσαρεστήσει	να έχει δυσαρεστήσει
α' πληθ.	έχουμε δυσαρεστήσει	είχαμε δυσαρεστήσει	θα έχουμε δυσαρεστήσει	να έχουμε δυσαρεστήσει
β' πληθ.	έχετε δυσαρεστήσει	είχατε δυσαρεστήσει	θα έχετε δυσαρεστήσει	να έχετε δυσαρεστήσει
γ' πληθ.	έχουν δυσαρεστήσει	είχαν δυσαρεστήσει	θα έχουν δυσαρεστήσει	να έχουν δυσαρεστήσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	δυσαρεστούμαι	δυσαρεστούμουν	θα δυσαρεστούμαι	να δυσαρεστούμαι		δυσαρεστούμενος
β' ενικ.	δυσαρεστείσαι	δυσαρεστούσουν	θα δυσαρεστείσαι	να δυσαρεστείσαι
γ' ενικ.	δυσαρεστείται	δυσαρεστούνταν	θα δυσαρεστείται	να δυσαρεστείται
α' πληθ.	δυσαρεστούμαστε	δυσαρεστούμασταν δυσαρεστούμαστε	θα δυσαρεστούμαστε	να δυσαρεστούμαστε
β' πληθ.	δυσαρεστείστε	δυσαρεστούσασταν δυσαρεστούσαστε	θα δυσαρεστείστε	να δυσαρεστείστε	δυσαρεστείστε
γ' πληθ.	δυσαρεστούνται	δυσαρεστούνταν	θα δυσαρεστούνται	να δυσαρεστούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		δυσαρεστήθηκα	θα δυσαρεστηθώ	να δυσαρεστηθώ		δυσαρεστηθεί
β' ενικ.		δυσαρεστήθηκες	θα δυσαρεστηθείς	να δυσαρεστηθείς	δυσαρεστήσου
γ' ενικ.		δυσαρεστήθηκε	θα δυσαρεστηθεί	να δυσαρεστηθεί
α' πληθ.		δυσαρεστηθήκαμε	θα δυσαρεστηθούμε	να δυσαρεστηθούμε
β' πληθ.		δυσαρεστηθήκατε	θα δυσαρεστηθείτε	να δυσαρεστηθείτε	δυσαρεστηθείτε
γ' πληθ.		δυσαρεστήθηκαν δυσαρεστηθήκαν(ε)	θα δυσαρεστηθούν(ε)	να δυσαρεστηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω δυσαρεστηθεί	είχα δυσαρεστηθεί	θα έχω δυσαρεστηθεί	να έχω δυσαρεστηθεί		δυσαρεστημένος
β' ενικ.	έχεις δυσαρεστηθεί	είχες δυσαρεστηθεί	θα έχεις δυσαρεστηθεί	να έχεις δυσαρεστηθεί
γ' ενικ.	έχει δυσαρεστηθεί	είχε δυσαρεστηθεί	θα έχει δυσαρεστηθεί	να έχει δυσαρεστηθεί
α' πληθ.	έχουμε δυσαρεστηθεί	είχαμε δυσαρεστηθεί	θα έχουμε δυσαρεστηθεί	να έχουμε δυσαρεστηθεί
β' πληθ.	έχετε δυσαρεστηθεί	είχατε δυσαρεστηθεί	θα έχετε δυσαρεστηθεί	να έχετε δυσαρεστηθεί
γ' πληθ.	έχουν δυσαρεστηθεί	είχαν δυσαρεστηθεί	θα έχουν δυσαρεστηθεί	να έχουν δυσαρεστηθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι δυσαρεστημένος - είμαστε, είστε, είναι δυσαρεστημένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν δυσαρεστημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν δυσαρεστημένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι δυσαρεστημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι δυσαρεστημένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι δυσαρεστημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι δυσαρεστημένοι

Μεταφράσεις

    δυσαρεστώ

αγγλικά : displease (en) γαλλικά : déplaire (fr)