δυσαρέστηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσαρέστηση	οι	δυσαρεστήσεις
γενική	της	δυσαρέστησης*	των	δυσαρεστήσεων
αιτιατική	τη	δυσαρέστηση	τις	δυσαρεστήσεις
κλητική		δυσαρέστηση		δυσαρεστήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δυσαρεστήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσαρέστηση < αρχαία ελληνική δυσαρέστησις

Ουσιαστικό

δυσαρέστηση θηλυκό

• το αποτέλεσμα του δυσαρεστώ

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις δυσάρεστος και αρέσω

Μεταφράσεις

    δυσαρέστηση

γαλλικά : mécontentement (fr)