διάττοντας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διάττοντας	οι	διάττοντες
γενική	του	διάττοντα	των	διαττόντων
αιτιατική	τον	διάττοντα	τους	διάττοντες
κλητική		διάττοντα		διάττοντες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διάττοντας < αρχαία ελληνική διᾴττων, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος διᾴττω / διᾴσσω / διαΐσσω < ἀΐσσω

διάττοντας αρσενικό

(αστρονομία) φωτεινό κινούμενο σημείο στον ουρανό που μοιάζει με αστέρι που λάμπει ξαφνικά και πέφτει προς τη Γη

διάττοντας

διάττοντας