διάττων

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διάττων < αρχαία ελληνική διᾴττων, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος διᾴττω / διᾴσσω / διαΐσσω < ἀΐσσω

Ουσιαστικό

διάττων αρσενικό

• (λόγιο) άλλη μορφή του διάττοντας

Μεταφράσεις

    διάττων

→ δείτε τη λέξη διάττοντας