διάθλαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διάθλαση	οι	διαθλάσεις
γενική	της	διάθλασης*	των	διαθλάσεων
αιτιατική	τη	διάθλαση	τις	διαθλάσεις
κλητική		διάθλαση		διαθλάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαθλάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διάθλαση < διαθλώ + -ση < (ελληνιστική κοινή) διαθλάω / διαθλῶ < αρχαία ελληνική θλάω / θλῶ ((μεταφραστικό δάνειο) αγγλική refraction)

διάθλαση θηλυκό

(φυσική) η αλλαγή διεύθυνσης φωτεινών ακτίνων (ή ενός ηχητικού ή ηλεκτρομαγνητικού κύματος) κατά τη μεταβίβασή τους από ενα διάφανο μέσο σε άλλο, διαφορετικής πυκνότητας
το νερό μπορεί να προκαλέσει διάθλαση του φωτός

διάθλαση