βυζάστρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βυζάστρα	οι	βυζάστρες
γενική	της	βυζάστρας		—
αιτιατική	τη	βυζάστρα	τις	βυζάστρες
κλητική		βυζάστρα		βυζάστρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βυζάστρα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική βυζάστρα < ελληνιστική κοινή βυζάσ(τρια) + -τρα

Ουσιαστικό

βυζάστρα θηλυκό και βυζάχτρα (δημοτική)

• (ιδιωματικό, λογοτεχνικό) γυναίκα που θηλάζει ξένο μωρό, συνήθως με αμοιβή, η παραμάνα

  ※  Τον άκουσε ο Τηλέμαχος τον ακριβό γονιό του, και τη βυζάστρα Ευρύκλεια φωνάζει. (Ομήρου Οδύσσεια, μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη)

  ※  Βυζάστρα λέγαμε τὴν γυναῖκα ποὺ φέρναμε στὸ σπίτι γιὰ νὰ βυζαίνῃ τὸ παιδὶ τὸ νεογέννητο ὅταν ἡ μάννα ποὺ τὸ γέννησε, δὲν εἶχε γάλα νὰ τὸ βυζάξη. Βυζάστρες στὸ χωριὸ ἐξ ἐπαγγέλματος δὲν εἴχαμε. Ζητούσαμε νὰ βροῦμε μια γυναῖκα ποὺ πέθανε τὸ παιδί της κ' είχε γάλα ἢ ζοῦσε τὸ παιδί της ἀλλὰ εἶχεν ἄφθονο γάλα καὶ μποροῦσε νὰ χορτάσῃ καὶ ξένο παιδί. (Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, τόμος 6, 1986, σελ. 378)

Συνώνυμα

• παραμάνα
• τροφός
• ψυχομάνα

Δείτε επίσης

• στα αρχαία ελληνικά: τίτθη
• στην ελληνιστική κοινή: βυζάστρια
• στα μεσαιωνικά ελληνικά: βυζάστρια, βυζάστρα

Μεταφράσεις

    βυζάστρα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βυζάστρα < βυζάσ(τρια) + -τρα

Ουσιαστικό

βυζάστρα θηλυκό (όψιμη μεσαιωνική ή πρώιμη νεοελληνική)

• άλλη μορφή του βυζάστρια

  ※  (κρητική λογοτεχνία) 16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Μέρος Δ, στίχ. 891

  • Έκδοση 1813, Βενετία Νικόλαος Γλυκύς, σελ. 253

    Ἦτον μιὰ γρᾶ ϛὴν Ἔγριππον, ἀλλοτινὴ βυζάϛρα

  • Έκδοση 1860, Βενετία σελ. 211

    Ἦτον μιὰ γρᾶ στὴν Ἔγριππον, ἀλλοτινὴ βυζάστρα

  • [απόσπασμα με μονοτονικό στη Βικιθήκη] Ήτον μιά γρα στην Έγριπον, αλλοτινή βυζάστρα,
    μάισα, οπού κατέβαζε τον Ουρανό με τ' Άστρα.

Πηγές

• → δείτε τη λέξη βυζάστρια