αχός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αχός	οι	αχοί
γενική	του	αχού	των	αχών
αιτιατική	τον	αχό	τους	αχούς
κλητική		αχέ		αχοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αχός < αχώ + -ός (αναδρομικός σχηματισμός) < μεσαιωνική ελληνική αχώ < αρχαία ελληνική ἠχέω / ἠχῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈxos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐χός

Ουσιαστικό

αχός αρσενικό

• συγκεχυμένος, ακαθόριστος ή υπόκωφος ήχος

  ⮡  ο αχός της μάχης - ο αχός της θάλασσας

  ※  [δημοτικό] «Της Δέσπως», 1η στροφή, σελ.12@archive - ⌘ Νικόλαος Πολίτης, Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού, Εν Αθήναις: Τυπογραφείον Εστία, 1914 @archive
  Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν
  μήνα σε γάμο ρήχνονται, μήνα σε χαροκόπι;
  Ουδέ σε γάμο ρήχνονται, ουδέ σε χαροκόπι
  η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφαις και μ' αγγόνια

  ΣτΕ: μεταγραφή σε μονοτονικό σύστημα. - ρήχνονται^{[αλλού: ρίχνουνται]} νύφαις^{[αλλού: νύφες]}

Άλλες μορφές

• αχολογή
• αχολόγημα
• αχολόι

Μεταφράσεις

    αχός

αγγλικά : growl (en) γαλλικά : clameur (fr)