αυτάρεσκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αυτάρεσκος	η	αυτάρεσκη	το	αυτάρεσκο
γενική	του	αυτάρεσκου	της	αυτάρεσκης	του	αυτάρεσκου
αιτιατική	τον	αυτάρεσκο	την	αυτάρεσκη	το	αυτάρεσκο
κλητική		αυτάρεσκε		αυτάρεσκη		αυτάρεσκο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αυτάρεσκοι	οι	αυτάρεσκες	τα	αυτάρεσκα
γενική	των	αυτάρεσκων	των	αυτάρεσκων	των	αυτάρεσκων
αιτιατική	τους	αυτάρεσκους	τις	αυτάρεσκες	τα	αυτάρεσκα
κλητική		αυτάρεσκοι		αυτάρεσκες		αυτάρεσκα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αυτάρεσκος < (ελληνιστική κοινή) αὐτάρεσκος

αυτάρεσκος, -η, -ο

(για πρόσωπο) που ευχαριστιέται θαυμάζοντας τον εαυτό του και τις πραγματικές ή υποθετικές αρετές του
※ Τότε, την ώρα που στέγνωναν επάνω τους τα ιδρωμένα ρούχα, άρχιζε να διηγείται αλλιώς, χωρίς λιβάνι, με λέξεις για τη σάρκα του κόσμου, για μελαγχολικούς σουλτάνους, έκφυλους ιερωμένους, αυτάρεσκες χορεύτριες, φορτωμένες κρίκους στα πόδια κι άλλες ομορφιές των σεραγιών, που καμάρωναν το είδωλό τους σε στέρνες κάτω από κυπαρίσσια και ροδοδάφνες. (Ισίδωρος Ζουργός, Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο, εκδ. Πατάκης, 2016)
(για ενέργεια ή στάση) που ταιριάζει σε ένα τέτοιο άτομο, που δείχνει αυταρέσκεια

αυτάρεσκος