ασυμπόνετος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ασυμπόνετος	η	ασυμπόνετη	το	ασυμπόνετο
γενική	του	ασυμπόνετου	της	ασυμπόνετης	του	ασυμπόνετου
αιτιατική	τον	ασυμπόνετο	την	ασυμπόνετη	το	ασυμπόνετο
κλητική		ασυμπόνετε		ασυμπόνετη		ασυμπόνετο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ασυμπόνετοι	οι	ασυμπόνετες	τα	ασυμπόνετα
γενική	των	ασυμπόνετων	των	ασυμπόνετων	των	ασυμπόνετων
αιτιατική	τους	ασυμπόνετους	τις	ασυμπόνετες	τα	ασυμπόνετα
κλητική		ασυμπόνετοι		ασυμπόνετες		ασυμπόνετα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ασυμπόνετος < α- στερητικό + (συμπονώ) συμπονε- + -τος

Επίθετο

ασυμπόνετος

1. (σπάνιο) που δεν συμπονεί
2. που δεν τον συμπόνεσαν

Άλλες μορφές

• ασύμπονος

Συνώνυμα

• άσπλαχνος

Συγγενικά

• ασυμπόνεστος
• ασυμπόνετα (επίρρημα)
• ασυμπονιά
• συμπόνεση
• συμπόνια

→ και δείτε τη λέξη συμπονώ

Μεταφράσεις

    ασυμπόνετος

→ δείτε τη λέξη άσπλαχνος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .