αποκήρυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποκήρυξη	οι	αποκηρύξεις
γενική	της	αποκήρυξης*	των	αποκηρύξεων
αιτιατική	την	αποκήρυξη	τις	αποκηρύξεις
κλητική		αποκήρυξη		αποκηρύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποκηρύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποκήρυξη < (ελληνιστική κοινή) ἀποκήρυξις

Ουσιαστικό

αποκήρυξη θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του αποκηρύσσω
  1. η απάρνηση απόψεων, πεποιθήσεων κ.λπ. και η ενδεχόμενη αποδοκιμασία τους
  2. (νομικός όρος) η -δημόσια και επίσημη- απάρνηση τέκνου

     ≈ συνώνυμα: αποκλήρωση

     ≠ αντώνυμα: αναγνώριση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποκηρύσσω, κηρύσσω και κήρυκας

Μεταφράσεις

    αποκήρυξη

αγγλικά : denunciation (en)(1), repudiation (en)(1), renunciation (en)(2) γαλλικά : abjuration (fr)