απάρνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απάρνηση	οι	απαρνήσεις
γενική	της	απάρνησης*	των	απαρνήσεων
αιτιατική	την	απάρνηση	τις	απαρνήσεις
κλητική		απάρνηση		απαρνήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απαρνήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απάρνηση < (ελληνιστική κοινή) ἀπάρνησις

Ουσιαστικό

απάρνηση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του απαρνιέμαι

Άλλες μορφές

• απαρνησιά

Συνώνυμα

• άρνηση
• αποκήρυξη
• απόρριψη
• εγκατάλειψη

Μεταφράσεις

    απάρνηση

αγγλικά : renunciation (en), abandonment (en), rejection (en) γαλλικά : renoncement (fr)