ανυπότακτος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ανυπότακτος	ανυπότακτη	ανυπότακτο
γενική	ανυπότακτου	ανυπότακτης	ανυπότακτου
αιτιατική	ανυπότακτο	ανυπότακτη	ανυπότακτο
κλητική	ανυπότακτε	ανυπότακτη	ανυπότακτο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ανυπότακτοι	ανυπότακτες	ανυπότακτα
γενική	ανυπότακτων	ανυπότακτων	ανυπότακτων
αιτιατική	ανυπότακτους	ανυπότακτες	ανυπότακτα
κλητική	ανυπότακτοι	ανυπότακτες	ανυπότακτα

Ετυμολογία

ανυπότακτος < ελληνιστική κοινή ἀνυπότακτος

Επίθετο

ανυπότακτος, -η, -ο

• που δεν υποτάσσεται

Άλλες μορφές

• ανυπόταχτος
• ανυπόταγος

Ουσιαστικό

ανυπότακτος αρσενικό

• (στρατιωτικός όρος) αυτός που δεν παρουσιάστηκε να καταταχτεί στο στρατό ως νεοσύλλεκτος, ενώ τον είχαν καλέσει

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : refractory (en), draft dodger (en), rebellious (en), undisciplined (en) γαλλικά : insoumis (fr)