ανακαίνιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανακαίνιση	οι	ανακαινίσεις
γενική	της	ανακαίνισης*	των	ανακαινίσεων
αιτιατική	την	ανακαίνιση	τις	ανακαινίσεις
κλητική		ανακαίνιση		ανακαινίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακαινίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανακαίνιση < (ελληνιστική κοινή) ἀνακαίνισις < ἀνά και καινός (ο καινούργιος)

ανακαίνιση θηλυκό

το να ξανακάνεις κάτι σαν καινούργιο, η ανανέωση ενός χώρου με οικοδομικές εργασίες επισκευής, συντήρησης ή και κατασκευής
η συντήρηση επίπλων (σπάνια χρήση)

ανακαίνιση