αιτίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αιτίαση	οι	αιτιάσεις
γενική	της	αιτίασης*	των	αιτιάσεων
αιτιατική	την	αιτίαση	τις	αιτιάσεις
κλητική		αιτίαση		αιτιάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αιτιάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αιτίαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική αἰτίασις μετάπλαση σε -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈti.a.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αι‐τί‐α‐ση

Ουσιαστικό

αιτίαση θηλυκό

1. (λόγιο) στοχευμένη κατηγορία, κατηγορία στρεφόμενη έναντι κάποιου

   ⮡  αρκετά ανέχτηκα τις ανακριβείς αιτιάσεις στο πρόσωπό μου

2. διατύπωση ήπιας διαμαρτυρίας προς όργανο του κράτους ή της διοίκησης αυτού

Συνώνυμα

• επιτίμηση
• παράπονο
• κατηγορία
• μομφή

Μεταφράσεις

    αιτίαση

αγγλικά : demand (en) γαλλικά : réclamation (fr)