αδίκημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αδίκημα	τα	αδικήματα
γενική	του	αδικήματος	των	αδικημάτων
αιτιατική	το	αδίκημα	τα	αδικήματα
κλητική		αδίκημα		αδικήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αδίκημα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀδίκημα < (ἀδικῶ) ἀδικη- + -μα < ἄδικος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈði.ci.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐δί‐κη‐μα

Ουσιαστικό

αδίκημα ουδέτερο

• (νομικός όρος) η πράξη που αντιτίθεται στο δίκαιο

Συγγενικά

• άδικος
• αδικώ

Μεταφράσεις

    αδίκημα

αγγλικά : offense (en) γαλλικά : délit (fr), méfait (fr) εβραϊκά : עבירה (he)