άφυλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	άφυλος	η	άφυλη	το	άφυλο
γενική	του	άφυλου	της	άφυλης	του	άφυλου
αιτιατική	τον	άφυλο	την	άφυλη	το	άφυλο
κλητική		άφυλε		άφυλη		άφυλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άφυλοι	οι	άφυλες	τα	άφυλα
γενική	των	άφυλων	των	άφυλων	των	άφυλων
αιτιατική	τους	άφυλους	τις	άφυλες	τα	άφυλα
κλητική		άφυλοι		άφυλες		άφυλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

άφυλος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ἄφυλος < (ελληνιστική κοινή) ἄφυλος < < αρχαία ελληνική ἄ- στερητικό φῦλον < φύω

Επίθετο

άφυλος, -η, -ο

• που δεν έχει φύλο ή δεν έχει αναπαραγωγικά όργανα ή που το είδος του εμφανίζει (και άρα αναπαράγεται από) ένα φύλο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις φυλή και φύλο

Μεταφράσεις

    φιλοσοφικά άπατρις

αγγλικά : aracial (en)

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)