άκρουστος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	άκρουστος	η	άκρουστη	το	άκρουστο
γενική	του	άκρουστου	της	άκρουστης	του	άκρουστου
αιτιατική	τον	άκρουστο	την	άκρουστη	το	άκρουστο
κλητική		άκρουστε		άκρουστη		άκρουστο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άκρουστοι	οι	άκρουστες	τα	άκρουστα
γενική	των	άκρουστων	των	άκρουστων	των	άκρουστων
αιτιατική	τους	άκρουστους	τις	άκρουστες	τα	άκρουστα
κλητική		άκρουστοι		άκρουστες		άκρουστα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

άκρουστος < ά- στερητικό + κρουστός. Δείτε κρούω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.kɾu.stos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐κρου‐στος

Επίθετο

άκρουστος, -η, -ο

1. που δεν χτυπήθηκε
2. (για ύφασμα, λαϊκότροπο) με αραιή ύφανση

   ≠ αντώνυμα: → δείτε τη λέξη κρουστός

Μεταφράσεις

    άκρουστος

→ δείτε τη λέξη αραιός

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)