άκρουστος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	άκρουστος	άκρουστη	άκρουστο
γενική	άκρουστου	άκρουστης	άκρουστου
αιτιατική	άκρουστο	άκρουστη	άκρουστο
κλητική	άκρουστε	άκρουστη	άκρουστο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	άκρουστοι	άκρουστες	άκρουστα
γενική	άκρουστων	άκρουστων	άκρουστων
αιτιατική	άκρουστους	άκρουστες	άκρουστα
κλητική	άκρουστοι	άκρουστες	άκρουστα

Ετυμολογία

άκρουστος < ά- στερητικό + κρουστός. Δείτε κρούω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.kɾu.stos/

συλλαβισμός : ά‐κρου‐στος

Επίθετο

άκρουστος, -η, -ο

1. που δεν χτυπήθηκε
2. (για υφάσματα, λαϊκότροπο) με αραιή ύφανση

   ≠ αντώνυμα: → δείτε τη λέξη κρουστός

Μεταφράσεις

    άκρουστος

→ δείτε τη λέξη αραιός

Πηγές

• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. 
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Β΄ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Α΄ έκδοση: 1998)