ὑγειονοσταθμάρχης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὑγειονοσταθμάρχης	οἱ	ὑγειονοσταθμάρχαι
γενική	τοῦ	ὑγειονοσταθμάρχου	τῶν	ὑγειονοσταθμαρχῶν
δοτική	τῷ	ὑγειονοσταθμάρχῃ	τοῖς	ὑγειονοσταθμάρχαις
αιτιατική	τὸν	ὑγειονοσταθμάρχην	τοὺς	ὑγειονοσταθμάρχας
κλητική ὦ!		ὑγειονοσταθμάρχα		ὑγειονοσταθμάρχαι
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑγειονοσταθμάρχης < *ὑγειονο(μο)σταθμάρχης με απλολογία < ὑγειονόμος + σταθμάρχης

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ʝi.o.no.staˈθmaɾ.çis/

παλιότερος συλλαβισμός : υ‐γει‐ο‐νο‐στα‐θμάρ‐χης

Ουσιαστικό

ὑγειονοσταθμάρχης αρσενικό

• ('καθαρεύουσα', επάγγελμα) ο διευθυντής ενός υγειονομικού σταθμού

Συγγενικά

• ὑγειονομεῖον
• ὑγειονόμος
• ὑγειονομοφύλαξ

και στη κοινή νεοελληνική → δείτε τις λέξεις υγειονόμος, σταθμάρχης και σταθμός