ἄντυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἄντῠγ
ονομαστική	ἡ	ἄντυξ	αἱ	ἄντυγες
γενική	τῆς	ἄντυγος	τῶν	ἀντύγων
δοτική	τῇ	ἄντυγῐ	ταῖς	ἄντυξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἄντυγᾰ	τὰς	ἄντυγᾰς
κλητική ὦ!		ἄντυξ		ἄντυγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄντυγε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀντύγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄντυξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄντῠξ θηλυκό

1. το πλαίσιο, η άκρη κάποιου πράγματος (κυκλικού, σκαλισμένου κ.λπ.)
2. (αστρονομία) πλανητική τροχιά
3. ο σκελετός μιας λύρας
4. ο δίσκος της σελήνης
5. ἄντυγες: (συνεκδοχικά) το άρμα

Συγγενικά

• ἀντυγωτός
• νέα ελληνική: άντυγα

Πηγές

• ἄντυξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄντυξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.