ἀργαλέος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀργαλέος	ἡ	ἀργαλέᾱ	τὸ	ἀργαλέον
γενική	τοῦ	ἀργαλέου	τῆς	ἀργαλέᾱς	τοῦ	ἀργαλέου
δοτική	τῷ	ἀργαλέῳ	τῇ	ἀργαλέᾳ	τῷ	ἀργαλέῳ
αιτιατική	τὸν	ἀργαλέον	τὴν	ἀργαλέᾱν	τὸ	ἀργαλέον
κλητική ὦ!		ἀργαλέε		ἀργαλέᾱ		ἀργαλέον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀργαλέοι	αἱ	ἀργαλέαι	τὰ	ἀργαλέᾰ
γενική	τῶν	ἀργαλέων	τῶν	ἀργαλέων	τῶν	ἀργαλέων
δοτική	τοῖς	ἀργαλέοις	ταῖς	ἀργαλέαις	τοῖς	ἀργαλέοις
αιτιατική	τοὺς	ἀργαλέους	τὰς	ἀργαλέᾱς	τὰ	ἀργαλέᾰ
κλητική ὦ!		ἀργαλέοι		ἀργαλέαι		ἀργαλέᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀργαλέω	τὼ	ἀργαλέᾱ	τὼ	ἀργαλέω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀργαλέοιν	τοῖν	ἀργαλέαιν	τοῖν	ἀργαλέοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀργαλέος < ἄλγ(ος), λ->ρ + -αλέος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἀργαλέος, -α, -ον , συγκριτικός :ἀργαλεώτερος, υπερθετικός : ἀργαλεώτατος

1. σκληρός, αφόρητος, επίπονος, οδυνηρός, τραχύς, δύσκολος

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 14 (Ξ. Διὸς ἀπάτη.), στίχ. 87 (85-87)

   οἷσιν ἄρα Ζεὺς | ἐκ νεότητος ἔδωκε καὶ ἐς γῆρας τολυπεύειν | ἀργαλέους πολέμους, ὄφρα φθιόμεσθα ἕκαστος.

   που ο Ζευς από τα νιάτα | ως εις το γήρας έδωκε μ᾽ ανδρειά ν᾽ αγωνισθούμε | ως εις την ύστερην πνοήν τρομακτικούς πολέμους.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 17 (Ρ. Μενελάου ἀριστεία.), στίχ. 385 (384-388)

   Τοῖς δὲ πανημερίοις ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει | ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ | γούνατά τε κνῆμαί τε πόδες θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου | χεῖρές τ᾽ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν | ἀμφ᾽ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο.

   Κι είχαν με πείσμα ολήμερον δεινού πολέμου αγώνα | και απ᾽ τον κόπον ίδρωτας δεν έπαυε να ραίνει | τες κνήμες των, τα γόνατα, τα πόδια και τα χέρια, | πατόκορφα ως τα βλέφαρα, καθώς αγωνιζόνταν | για τον λαμπρόν ακόλουθον του θείου Αχιλλέως.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 17 (Ρ. Μενελάου ἀριστεία.), στίχ. 544 (543-545)

   Ἂψ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη | ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη | οὐρανόθεν καταβᾶσα·

   Και πάλι μάχη λυσσερή στον Πάτροκλον επάνω | άναψε πολυδάκρυτη, ότ᾽ ήλθεν ουρανόθεν | να τους κινήσ᾽ η Αθηνά

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας Βακχυλίδης, Επίνικοι, 11.72, (11.69-11.72)

   λίσσοντο δὲ παῖδας Ἄβαντος | γᾶν πολύκριθον λαχώντας | Τίρυνθα τὸν ὁπλώτερον | κτίζειν, πρὶν ἐς ἀργαλέαν πεσεῖν ἀνάγκαν·

   κι εκείνους, του Άβαντα τους γιους, θερμά παρακαλούσαν, | η οδυνηρή πριν τους σφίξει ανάγκη, | να μοιράσουν τα χωράφια, | γη με το πολύ κριθάρι, | και την Τίρυνθα να χτίσει | ο πιο νέος.

   Μετάφραση (2012): Θρασύβουλος Σταύρου @greek‑language.gr

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Λυσιστράτη, στίχ. 764 (763-765)

   ποθεῖτ᾽ ἴσως τοὺς ἄνδρας· ἡμᾶς δ᾽ οὐκ οἴει | ποθεῖν ἐκείνους; ἀργαλέας γ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι | ἄγουσι νύκτας.

   Τους άντρες σας ποθείτε! Μα θαρρείτε | κι αυτοί δε μας ποθούνε; Μαύρες νύχτες | περνάνε!

   Μετάφραση (1965): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Κέδρος @greek‑language.gr

2. (για πρόσωπα) ενοχλητικός

Παράγωγα

• ἀργαλεότης
• ἀργαλέως (επίρρημα)

Πηγές

• ἀργαλέος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀργαλέος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.