ἀκράχολος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀκράχολος	τὸ	ἀκράχολον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀκραχόλου	τοῦ	ἀκραχόλου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀκραχόλῳ	τῷ	ἀκραχόλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀκράχολον	τὸ	ἀκράχολον
κλητική ὦ!		ἀκράχολε		ἀκράχολον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀκράχολοι	τὰ	ἀκράχολᾰ
γενική	τῶν	ἀκραχόλων	τῶν	ἀκραχόλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀκραχόλοις	τοῖς	ἀκραχόλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀκραχόλους	τὰ	ἀκράχολᾰ
κλητική ὦ!		ἀκράχολοι		ἀκράχολᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀκραχόλω	τὼ	ἀκραχόλω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀκραχόλοιν	τοῖν	ἀκραχόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀκράχολος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀκράχολος, -ος, -ον, υπερθετικός : ἀκραχολώτατος

1. οξύθυμος, οργίλος, αψύς

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Πολιτεία, 3, 411c

   ἀκράχολοι οὖν καὶ ὀργίλοι ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται, δυσκολίας ἔμπλεῳ.

   Και αντί γενναίος που ήταν, να έχει καταντήσει οξύθυμος και ευερέθιστος, και γενικά δύστροπος και ασυμβίβαστος.

   Μετάφραση (στη δημοτική, χ.χ.): Ιωάννης Γρυπάρης. Θεσσαλονίκη: ΚΕΓ, 2015 (στην καθαρεύουσα, 1911, Εκδ.Φέξη) @greek‑language.gr

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἱππῆς, στίχ. 41 (40-41)

   λέγοιμ᾽ ἂν ἤδη. νῷν γάρ ἐστι δεσπότης | ἄγροικος ὀργήν, κυαμοτρώξ, ἀκράχολος,

   Λοιπόν, ακούστε· έχουμε ένα αφεντικό | με άγαρμπο φυσικό, κουκιών-τραγανιστή, ζοχαδιάρη,

   Μετάφραση (2005): Ηλίας Σπυρόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

2. πολύ θλιμμένος, πολύ λυπημένος
3. (για ζώο) άγριος, κακόθυμος

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 594 @poesialatina.it, @google.gr/books

   καὶ κύων ἀκράχολος | Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου γενήσομαι.

   ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 10, 40 432c, @scaife.perseus, @el.wikisource

   γέροντα Θάσιον τόν τε γῆς ἀπ’ Ἀτθίδος
   ἑσμὸν μελίσσης τῆς ἀκραχόλου γλυκὺν
   συγκυρκανήσας ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου,

   ΣτΕ: Ο Αθήναιος ο Ναυκρατίτης παραθέτει ένα απόσπασμα του ποιητή Επίνικου.

Άλλες μορφές

• ἀκρόχολος

Παράγωγα

• ἀκραχολέω
• ἀκραχολία

Δείτε επίσης

• ὀργήν ἄκρος

Πηγές

• ἀκράχολος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκράχολος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.