ἀθλοφόρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀθλοφόρος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀθλοφόρος. Συγχρονικά αναλύεται σε ἀθλο- + -φόρος

Επίθετο

ἀθλοφόρος

• (για μάρτυρα) νικητής, που παίρνει το έπαθλο

  ※  τῶν ἀθλοφόρων καὶ μεγάλων μαρτύρων (12ος αιώνας Ανωνύμου, ⌘ Διγενής Aκρίτης, χφ Grottaferrata, I 120 14ος αιώνας)

  ※  Γεώργιον φασὶ τὸν μέγαν ἀθλοφόρον (16ος αιώνας Παΐσιος Αγιαποστολίτης, μητροπολίτης Pόδου, Ἱστορία τοῦ ἁγίου ὄρους Σινᾶ, 2175)

Άλλες μορφές

• ἀθληφόρον

Συνώνυμα

• τροπαιοφόρος

Συγγενικές λέξεις

• ἀθλοθετῶ

Πηγές

• «αθλοφόρος» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.117, Τόμος Α - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀθλοφόρος	τὸ	ἀθλοφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀθλοφόρου	τοῦ	ἀθλοφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀθλοφόρῳ	τῷ	ἀθλοφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀθλοφόρον	τὸ	ἀθλοφόρον
κλητική ὦ!		ἀθλοφόρε		ἀθλοφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀθλοφόροι	τὰ	ἀθλοφόρᾰ
γενική	τῶν	ἀθλοφόρων	τῶν	ἀθλοφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀθλοφόροις	τοῖς	ἀθλοφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀθλοφόρους	τὰ	ἀθλοφόρᾰ
κλητική ὦ!		ἀθλοφόροι		ἀθλοφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀθλοφόρω	τὼ	ἀθλοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀθλοφόροιν	τοῖν	ἀθλοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀθλοφόρος < ἀθλο- (< αρχαία ελληνική ἆθλον) + -φόρος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ἀθλοφόρος

Επίθετο

ἀθλοφόρος, -ος, -ον

• που παίρνει το έπαθλο, νικητής

Άλλες μορφές

• ἀθληφόρος
• ἀεθλοφόρος (επικός τύπος )

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη ἆθλος

Πηγές

• «ἀθλοφόρος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «ἀθλοφόρος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.