ἀδελφός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἀδελφός	ἀδελφώ	ἀδελφοί
Γενική	ἀδελφοῦ	ἀδελφοῖν	ἀδελφῶν
Δοτική	ἀδελφῷ	ἀδελφοῖν	ἀδελφοῖς
Αιτιατική	ἀδελφόν	ἀδελφώ	ἀδελφούς
Κλητική	ἀδελφέ	ἀδελφώ	ἀδελφοί
κλητική & ἄδελφε

Ετυμολογία

ἀδελφός < ἀ- (αθροιστικό) + *δέλφος / δελφύς (μήτρα) < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *gʷerbʰ-

Ουσιαστικό

ἀδελφός (ᾰ) αρσενικό (θηλυκό: ἀδελφή)

1. (κυριολεκτικά) ομομήτριος αδερφός
2. αδερφός

   ≈ συνώνυμα: φράτηρ, κασίγνητος

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	ἀδελφός	ἀδελφή	ἀδελφόν	ἀδελφοί	ἀδελφαί	ἀδελφά
Γενική	ἀδελφοῦ	ἀδελφῆς	ἀδελφοῦ	ἀδελφῶν	ἀδελφῶν	ἀδελφῶν
Δοτική	ἀδελφῷ	ἀδελφῇ	ἀδελφῷ	ἀδελφοῖς	ἀδελφαῖς	ἀδελφοῖς
Αιτιατική	ἀδελφόν	ἀδελφήν	ἀδελφόν	ἀδελφούς	ἀδελφάς	ἀδελφά
Κλητική	ἀδελφέ	ἀδελφή	ἀδελφόν	ἀδελφοί	ἀδελφαί	ἀδελφά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀδελφώ		ἀδελφά
Γενική-Δοτική			ἀδελφοῖν		ἀδελφαῖν

Επίθετο

ἀδελφός, -ή, -όν (ᾰ)

1. αδερφικός
2. δίδυμος
3. όμοιος

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ἀδελφεός
• επικός τύπος : ἀδελφεός
• αρχαίος κρητικός τύπος: ἀδελφιός
• αρχαίος κρητικός τύπος: ἀδευφιός