ἀδελφιδός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀδελφιδός	οἱ	ἀδελφιδοί
γενική	τοῦ	ἀδελφιδοῦ	τῶν	ἀδελφιδῶν
δοτική	τῷ	ἀδελφιδῷ	τοῖς	ἀδελφιδοῖς
αιτιατική	τὸν	ἀδελφιδόν	τοὺς	ἀδελφιδούς
κλητική ὦ!		ἀδελφιδέ		ἀδελφιδοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀδελφιδώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀδελφιδοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀδελφιδός < ἀδελφός

Ουσιαστικό

ἀδελφιδός αρσενικό

• προσφιλής, αγαπημένος

※  Ἰδοὺ εἶ καλός, ὁ ἀδελφιδός μου, καί γε ὡραῖος· πρὸς κλίνη ἡμῶν σύσκιος (Άσμα Ασμάτων Α΄ 16 [1])

΄