χρονογράφος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	χρονογράφος	οι	χρονογράφοι
γενική	του/της	χρονογράφου	των	χρονογράφων
αιτιατική	τον/τη	χρονογράφο	τους/τις	χρονογράφους
κλητική		χρονογράφε		χρονογράφοι
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρονογράφος <

για χρονογραφία < (λόγιο) ελληνιστική κοινή χρονογράφος χρονο- + -γραφία

για χρονογράφημα < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική chroniqueur

Ουσιαστικό

χρονογράφος αρσενικό ή θηλυκό

1. (στο Βυζάντιο) ο συγγραφέας μιας χρονογραφίας
2. ο συγγραφέας ενός χρονογραφήματος
3. (στην ωρολογοποιία) το ρολόι που παρέχει και λειτουργία χρονομέτρησης

Συγγενικές λέξεις

• χρονογράφημα
• χρονογραφία
• χρονογραφικός
• χρονογραφώ
• → και δείτε τη λέξη χρόνος

Μεταφράσεις

    χρονογράφος

γαλλικά : chroniqueur (fr)