χαλκουργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χαλκουργός	οι	χαλκουργοί
γενική	του	χαλκουργού	των	χαλκουργών
αιτιατική	τον	χαλκουργό	τους	χαλκουργούς
κλητική		χαλκουργέ		χαλκουργοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

χαλκουργός < ελληνιστική κοινή χαλκουργός < αρχαία ελληνική χαλκός + ἔργον

χαλκουργός αρσενικό

(επάγγελμα) ο τεχνίτης που χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη τον χαλκό, για να κατασκευάσει αντικείμενα όπως όπλα, σκεύη κ.λπ.