φουμαδόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φουμαδόρος	οι	φουμαδόροι
γενική	του	φουμαδόρου	των	φουμαδόρων
αιτιατική	τον	φουμαδόρο	τους	φουμαδόρους
κλητική		φουμαδόρε		φουμαδόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φουμαδόρος < (άμεσο δάνειο) βενετική fumador < ιταλική fumare < λατινική fumare, απαρέμφατο ενεστώτα του ρήματος fumo < fumus < πρωτοϊταλική *fūmos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dʰuh₂mós ‎(καπνός)

Ουσιαστικό

φουμαδόρος αρσενικό (θηλυκό: φουμαδόρισσα)

• (λαϊκότροπο) (αργκό) αυτός που φουμάρει πολύ

Συνώνυμα

• (μανιώδης) καπνιστής

Μεταφράσεις

    φουμαδόρος