φορτωτήρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φορτωτήρας	οι	φορτωτήρες
γενική	του	φορτωτήρα	των	φορτωτήρων
αιτιατική	τον	φορτωτήρα	τους	φορτωτήρες
κλητική		φορτωτήρα		φορτωτήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φορτωτήρας < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα φορτωτήρ, φορτώνω + -τήρ > -τήρας < αρχαία ελληνική φορτόω (μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική loader) ^[1] Συγκρίνετε με το φορτωτήρα (θηλυκό).

φορτωτήρας αρσενικό

(ναυτικός όρος) μηχανική διάταξη - μέσο, φορτοεκφόρτωσης μεμονωμένων ή συσκευασμένων εμπορευμάτων που φέρονται συνηθέστερα στα πλοία
⮡ Οι φορτωτήρες διαφέρουν των γερανών, από το γεγονός αφενός ότι δεν είναι αυτόνομοι και αφετέρου στηρίζονται πάνω σε ιστούς.
(κατ’ επέκταση) οποιαδήποτε μηχανική διάταξη ή μέσον με το οποίο επιχειρείται φορτοεκφόρτωση σε περιορισμένη κίνηση, όπως κλαρκ, μεταφορική ταινία, ατέρμων κοχλίας, κυλιόμενος διάδρομος κ.λπ.