φαρμακοτρίβης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φαρμᾰκοτρῐβα-
ονομαστική	ὁ	φαρμακοτρίβης	οἱ	φαρμακοτρίβαι
γενική	τοῦ	φαρμακοτρίβου	τῶν	φαρμακοτριβῶν
δοτική	τῷ	φαρμακοτρίβῃ	τοῖς	φαρμακοτρίβαις
αιτιατική	τὸν	φαρμακοτρίβην	τοὺς	φαρμακοτρίβᾱς
κλητική ὦ!		φαρμακοτρίβᾰ		φαρμακοτρίβαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φαρμακοτρίβᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		φαρμακοτρίβαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαρμακοτρίβης < φάρμακ(ον) + -ο- + -τρίβης (τρίβω)

Ουσιαστικό

φαρμακοτρίβης αρσενικό (φαρμᾰκοτρῐβης)

1. ο παρασκευαστής των φαρμάκων για θεραπευτική χρήση αλλά και των δηλητηρίων
2. ο βοηθός (δούλος) του φαρμακοπώλη
3. ο παρασκευαστής χρωμάτων, ο οποίος κοπάνιζε ή έτριβε ουσίες με χρωστικές ιδιότητες

Άλλες μορφές

• φαρμακοτρίπτης

Συγγενικά

• φαρμακοτριβεῖον
• φαρμακουργός

→ και δείτε τις λέξεις φάρμακον και τρίβω

Δείτε επίσης

• (νέα ελληνική) φαρμακοτριβείο
• (νέα ελληνική) φαρμακοτρίφτης

Πηγές

• φαρμακοτρίβης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φαρμακοτρίβης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.