φαρμακοτρίφτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φαρμακοτρίφτης	οι	φαρμακοτρίφτες
γενική	του	φαρμακοτρίφτη	των	φαρμακοτριφτών
αιτιατική	τον	φαρμακοτρίφτη	τους	φαρμακοτρίφτες
κλητική		φαρμακοτρίφτη		φαρμακοτρίφτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαρμακοτρίφτης < (ελληνιστική κοινή) φαρμακοτρίπτης < αρχαία ελληνική φαρμακοτρίβης < φάρμακον + τρίβω

Ουσιαστικό

φαρμακοτρίφτης αρσενικό

1. (παρωχημένο, μειωτικό) ο φαρμακοποιός
2. (παρωχημένο, επάγγελμα) μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα έτσι λεγόταν ο υπάλληλος ή βοηθός του φαρμακοποιού. Αναλάμβανε συνήθως το κοπάνισμα και την τριβή των βασικών συστατικών για την παρασκευή των φαρμάκων.

Άλλες μορφές

• (καθαρεύουσα) φαρμακότριψ

Μεταφράσεις

    φαρμακοτρίφτης