τρυπητός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	τρυπητός	τρυπητή	τρυπητό
γενική	τρυπητού	τρυπητής	τρυπητού
αιτιατική	τρυπητό	τρυπητή	τρυπητό
κλητική	τρυπητέ	τρυπητή	τρυπητό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	τρυπητοί	τρυπητές	τρυπητά
γενική	τρυπητών	τρυπητών	τρυπητών
αιτιατική	τρυπητούς	τρυπητές	τρυπητά
κλητική	τρυπητοί	τρυπητές	τρυπητά

Ετυμολογία

τρυπητός < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

τρυπητός, -η, -ο

1. γεμάτος τρύπες, πιο λόγια: ο διάτρητος
2. (μεταφορικά), (προτιμάται το επίθετο: διάτρητος ή λαϊκότροπα: τρύπιος) γεμάτος λογικά ή άλλου είδους κενά

Μεταφράσεις

    τρυπητός