τιμονιέρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τιμονιέρης	οι	τιμονιέρηδες
γενική	του	τιμονιέρη	των	τιμονιέρηδων
αιτιατική	τον	τιμονιέρη	τους	τιμονιέρηδες
κλητική		τιμονιέρη		τιμονιέρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τιμονιέρης < (άμεσο δάνειο) βενετική timonier < timon < δημώδης λατινική timonem, αιτιατική του timo < λατινική temo

Ουσιαστικό

τιμονιέρης αρσενικό (θηλυκό: τιμονιέρισσα)

1. που κρατάει το τιμόνι και οδηγεί, ιδίως κάποιο σκάφος
2. (μεταφορικά) που καθοδηγεί, που κυβερνά

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τιμόνι

Μεταφράσεις

    τιμονιέρης

αγγλικά : wheelman (en) γαλλικά : timonier (fr), barreur (fr)