τανυήκης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	τανυήκης	τὸ	τανυῆκες
γενική	τοῦ/τῆς	τανυήκους	τοῦ	τανυήκους
δοτική	τῷ/τῇ	τανυήκει	τῷ	τανυήκει
αιτιατική	τὸν/τὴν	τανυήκη	τὸ	τανυῆκες
κλητική ὦ!		τανυῆκες		τανυῆκες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	τανυήκεις	τὰ	τανυήκη
γενική	τῶν	τανυήκων	τῶν	τανυήκων
δοτική	τοῖς/ταῖς	τανυήκεσῐ(ν)	τοῖς	τανυήκεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	τανυήκεις	τὰ	τανυήκη
κλητική ὦ!		τανυήκεις		τανυήκη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	τανυήκει	τὼ	τανυήκει
γεν-δοτ	τοῖν	τανυήκοιν	τοῖν	τανυήκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τανυήκης < τανύω + ἀκή

Επίθετο

τανυήκης, -ης, -ες

1. που έχει με μακριά άκρη, που έχει με μακριά ακίδα

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 22 (χ. Μνηστήρων φόνος.), στίχ. 443 (440-444)

   αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα δόμον κατακοσμήσησθε, | δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο, | μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς, | θεινέμεναι ξίφεσιν τανυήκεσιν, εἰς ὅ κε πασέων | ψυχὰς ἐξαφέλησθε,

   Κι αφού τα πάντα μέσα εδώ τα βάλετε σε τάξη, | βγάλτε τις δούλες έξω απ᾽ το καλοχτισμένο μέγαρο | και στην αυλή, στον θόλο ανάμεσα και στον ωραίο μας φράχτη, | τις σφάζετε με τα γυμνά σας κοφτερά σπαθιά, ώσπου καμιά τους | να μη μείνει ζωντανή·

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 439 (438-441)

   Ὣς ἔφατ᾽, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα, | σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ, | τῷ οἱ ἀποτμήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι, | καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν·

   Ακούγοντας τα λόγια του, μέσα μου τότε ταλαντεύθηκα | αν έπρεπε να σύρω το μακρύ σπαθί μου από το στιβαρό μερί μου, | και κόβοντας το κεφάλι του, να το άφηνα να κυλιστεί στο χώμα, | κι ας ήταν άνθρωπος πολύ δικός·

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

2. μακρύς

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 16 (Π. Πατρόκλεια.), στίχ. 768 (768-769)

   αἵ τε πρὸς ἀλλήλας ἔβαλον τανυήκεας ὄζους | ἠχῇ θεσπεσίῃ, πάταγος δέ τε ἀγνυμενάων,

   που σμίγουν όλ᾽, αντικτυπούν τα μακριά κλαδιά τους, | και όπως συντρίβονται πολύς ο βρόντος αντηχάει,

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• ταναήκης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις τανύω και ἀκή

Πηγές

• τανυήκης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τανυήκης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.