ταμαχιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ταμαχιάρης	η	ταμαχιάρα	το	ταμαχιάρικο
γενική	του	ταμαχιάρη	της	ταμαχιάρας	του	ταμαχιάρικου
αιτιατική	τον	ταμαχιάρη	την	ταμαχιάρα	το	ταμαχιάρικο
κλητική		ταμαχιάρη		ταμαχιάρα		ταμαχιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ταμαχιάρηδες	οι	ταμαχιάρες	τα	ταμαχιάρικα
γενική	των	ταμαχιάρηδων		—	των	ταμαχιάρικων
αιτιατική	τους	ταμαχιάρηδες	τις	ταμαχιάρες	τα	ταμαχιάρικα
κλητική		ταμαχιάρηδες		ταμαχιάρες		ταμαχιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ταμαχιάρης < (άμεσο δάνειο) τουρκική tamahkâr < περσική طمعكار (tamakār, άπληστος) < αραβική طمع (tama) + περσική كار (kār)

Επίθετο

ταμαχιάρης και ταμαχκιάρης και ταμακιάρης

1. αυτός που επιζητεί επίμονα αγαθά και χρήματα

   ≈ συνώνυμα: πλεονέκτης, άπληστος

2. αυτός που δουλεύει έντονα

   ≈ συνώνυμα: δουλευταράς

Συγγενικά

• ταμάχι
• ταμαχιάζω