σῦριγξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῡριγγ-
ονομαστική	ἡ	σῦριγξ	αἱ	σύριγγες
γενική	τῆς	σύριγγος	τῶν	συρίγγων
δοτική	τῇ	σύριγγῐ	ταῖς	σύριγξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύριγγᾰ	τὰς	σύριγγᾰς
κλητική ὦ!		σῦριγξ		σύριγγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σύριγγε
γεν-δοτ	τοῖν		συρίγγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φάλαγξ' όπως «φάλαγξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σῦριγξ, το όργανο, ήδη ομηρικό , το ιατρικό εργαλείο, ήδη στον Ιπποκράτη < με κατάληξη -ιγξ, πιθανό μεσογειακό δάνειο προελληνική ς προέλευσης

Ουσιαστικό

σῦριγξ θηλυκό

1. (μουσικό όργανο) η φλογέρα, το σουραύλι
2. σφυρίγματα αποδοκιμασίας
3. η τρύπα στο κέντρο τροχού
4. (ανατομία) η τραχεία
5. (ιατρική) το συρίγγιο (ιατρικός όρος)

Συγγενικά

• συρίγγιον

Πηγές

• σῦριγξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σῦριγξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.