συρίγγιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῡριγγιο-
ονομαστική	τὸ	συρίγγιον	τὰ	συρίγγιᾰ
γενική	τοῦ	συριγγίου	τῶν	συριγγίων
δοτική	τῷ	συριγγίῳ	τοῖς	συριγγίοις
αιτιατική	τὸ	συρίγγιον	τὰ	συρίγγιᾰ
κλητική ὦ!		συρίγγιον		συρίγγιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συριγγίω
γεν-δοτ	τοῖν		συριγγίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συρίγγιον < αρχαία ελληνική σῦριγξ, συριγγ- + υποκοριστικό επίθημα -ιον

• ο ιατρικός όρος ήδη τον 5ο αιώνα στο Ιπποκράτη

  ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συρίγγιο

Ουσιαστικό

συρίγγιον, -ου ουδέτερο

1. (ιατρική) μικρό έλκος

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Ἐπιδημίαι, 7.1.117. Loeb Classic Library@archive.org = 6.8.27. = 1201d

   τῷ Δεινίου παιδίῳ ἐν Ἀβδήροισι μετρίως ὀμφαλόν τμηθέντι, συρίγγιον κατελείφθη

2. (ελληνιστική σημασία) υποκοριστικό του σῦριγξ: μικρό καλάμι

Πηγές

• συρίγγιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• s.v. σύριγγα - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.