συνασφάλιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνασφάλιση	οι	συνασφαλίσεις
γενική	της	συνασφάλισης*	των	συνασφαλίσεων
αιτιατική	τη	συνασφάλιση	τις	συνασφαλίσεις
κλητική		συνασφάλιση		συνασφαλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνασφαλίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

συνασφάλιση < συν + ασφάλιση, (μεταφραστικό δάνειο) αγγλική co-insurance • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

συνασφάλιση θηλυκό

(οικονομία) η ασφάλιση ενός αντικειμένου για τον ίδιο κίνδυνο και κατά το ίδιο χρονικό διάστημα σε περισσότερες από μία ασφαλιστικές εταιρείες· η κατανομή του ρίσκου της ασφάλισης σε δύο ή περισσότερα μέρη
(οικονομία) η ανάληψη του ασφαλιστικού κινδύνου από κοινού μεταξύ ασφαλιστή και ασφαλιζόμενου

συνασφάλιση