συμπλέκτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμπλέκτης	οι	συμπλέκτες
γενική	του	συμπλέκτη	των	συμπλεκτών
αιτιατική	τον	συμπλέκτη	τους	συμπλέκτες
κλητική		συμπλέκτη		συμπλέκτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπλέκτης < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /simˈble.ktis/

Ουσιαστικό

συμπλέκτης αρσενικό

• (μηχανολογία) (νεολογισμός) μηχανισμός των οχημάτων για τη σύνδεση (σύμπλεξη) και αποσύνδεση (αποσύμπλεξη) των ομοαξονικών μερών του συστήματος που χρησιμεύει στη μετάδοση της περιστροφικής κίνησης

Συνώνυμα

• αμπραγιάζ
• ντεμπραγιάζ
• κλατς (Κυπριακή διάλεκτος)

Συγγενικά

• συμπλέκω, αποσυμπλέκω
• συμπλεκτικός
• σύμπλεξη, αποσύμπλεξη

Δείτε επίσης

• συμπλέκτης στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    συμπλέκτης

αγγλικά : clutch (en) γαλλικά : embrayage (fr) ισπανικά : embrague (es) πολωνικά : sprzęgło (pl)