σύμπλεξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύμπλεξη	οι	συμπλέξεις
γενική	της	σύμπλεξης*	των	συμπλέξεων
αιτιατική	τη	σύμπλεξη	τις	συμπλέξεις
κλητική		σύμπλεξη		συμπλέξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμπλέξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία el

σύμπλεξη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σύμπλεξη θηλυκό

1. (γενικότερα) το αποτέλεσμα ή η ενέργεια του συμπλέκω
2. (ειδικότερα) (μηχανολογία) η διασύνδεση εξαρτημάτων που βρίσκονται στον ίδιο άξονα για τη μετάδοση περιστροφικής κίνησης (λ.χ. στα οχήματα) με τη χρήση του συμπλέκτη

Αντώνυμα

• αποσύμπλεξη