συγκύριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συγκύριος	οι	συγκύριοι
γενική	του	συγκυρίου & συγκύριου	των	συγκυρίων
αιτιατική	τον	συγκύριο	τους	συγκυρίους & συγκύριους
κλητική		συγκύριε		συγκύριοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκύριος < συν- + κύριος ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική copropriétaire )

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋˈɟi.ri.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκύ‐ρι‐ος

Ουσιαστικό

συγκύριος αρσενικό

• κάποιος που έχει την κυριότητα μαζί με κάποιον άλλο

Συνώνυμα

• συνιδιοκτήτης
• συγκάτοχος

Συγγενικά

• συγκυριότητα
• → δείτε τις λέξεις συν και κύριος

Μεταφράσεις

    συγκύριος

γαλλικά : copropriétaire (fr)