συγκάτοχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	συγκάτοχος	οι	συγκάτοχοι
γενική	του/της	συγκατόχου	των	συγκατόχων
αιτιατική	τον/τη	συγκάτοχο	τους/τις	συγκατόχους
κλητική		συγκάτοχε		συγκάτοχοι
Κατηγορία όπως «κάτοχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκάτοχος < συγ- + κάτοχος (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική copossesseur )

Ουσιαστικό

συγκάτοχος αρσενικό ή θηλυκό

• που κατέχει μαζί με άλλους, από κοινού

Συγγενικά

• συγκατοχή
• → δείτε τις λέξεις κατέχω και έχω

Δείτε επίσης

• συνιδιοκτήτης

Μεταφράσεις

    συγκάτοχος

αγγλικά : co-owner (en) γαλλικά : copossesseur (fr)