στάκτη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στάκτη	οι	στάκτες
γενική	της	στάκτης	των	στακτών
αιτιατική	τη	στάκτη	τις	στάκτες
κλητική		στάκτη		στάκτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στάκτη < μεσαιωνική ελληνική στάκτη < ελληνιστική κοινή στακτή (κονία) < αρχαία ελληνική στακτός < στάζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stag- (στάζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsta.kti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στά‐κτη

Ουσιαστικό

στάκτη θηλυκό

• (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) άλλη μορφή του στάχτη

Μεταφράσεις

    στάκτη

→ δείτε τη λέξη στάχτη