πρόσκοπος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πρόσκοπος	οι	πρόσκοποι
γενική	του	προσκόπου & πρόσκοπου	των	προσκόπων
αιτιατική	τον	πρόσκοπο	τους	προσκόπους
κλητική		πρόσκοπε		πρόσκοποι
Κατηγορία όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πρόσκοπος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πρόσκοπος (στρατιώτης προφυλακής), (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική boy scout.^[1] Αναλύεται σε πρό- + -σκοπος (σκοπός)

πρόσκοπος αρσενικό (θηλυκό προσκοπίνα)

άτομο που είναι μέλος του Σώματος Ελληνικών Προσκόπων ή μιας αντίστοιχης ξένης οργάνωσης που προωθεί τον προσκοπισμό

πρόσκοπος