πρωταίτιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πρωταίτιος	οι	πρωταίτιοι
γενική	του	πρωταίτιου & πρωταιτίου	των	πρωταίτιων & πρωταιτίων
αιτιατική	τον	πρωταίτιο	τους	πρωταίτιους & πρωταιτίους
κλητική		πρωταίτιε		πρωταίτιοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωταίτιος < (ελληνιστική κοινή) πρωταίτιος < αρχαία ελληνική πρῶτος + αἰτία

Ουσιαστικό

πρωταίτιος αρσενικό

• ο κυρίως αίτιος, ένοχος ή υπεύθυνος για κάποια (άδικη) πράξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πρώτος και αιτία

Μεταφράσεις

    πρωταίτιος

αγγλικά : instigator (en) γαλλικά : instigateur (fr), meneur (fr)