αίτιος

Ελληνικά (el)

πτώσεις ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αίτιος	οι	αίτιοι
γενική	του	αιτίου	των	αιτίων
αιτιατική	τον	αίτιο	τους	αιτίους
κλητική		αίτιε		αίτιοι
Παράρτημα

Ετυμολογία

αίτιος < αρχαία ελληνική αἴτιος < αἰτέω, -ῶ

Ουσιαστικό

αίτιος αρσενικό

• αυτός που προκάλεσε ένα γεγονός, αυτός που θεωρείται υπεύθυνος για κάτι κακό (ή καλό) που συνέβη

ποιος είναι ο αίτιος της καταστροφής;

Συγγενικές λέξεις

• αιτία
• αίτιο
• αναίτιος
• πρωταίτιος
• συναίτιος
• υπαίτιος

Μεταφράσεις

    αίτιος