προτεραιότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προτεραιότητα	οι	προτεραιότητες
γενική	της	προτεραιότητας	των	προτεραιοτήτων
αιτιατική	την	προτεραιότητα	τις	προτεραιότητες
κλητική		προτεραιότητα		προτεραιότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

προτεραιότητα < αρχαία ελληνική προτεραῖος

προτεραιότητα θηλυκό

το να προηγείται κάποιος ή κάτι έναντι άλλων, χρονικά ή σε σειρά, το να πρέπει ή να δικαιούται να αντιμετωπιστεί ή να εξυπηρετηθεί πρώτος
οι γονείς με μικρά παιδιά εισέρχονται στο μουσείο κατά προτεραιότητα
το να αξιολογείται κάποιος ή κάτι ως επείγον ή μεγαλύτερης σημασίας έναντι άλλων
αυτή τη στιγμή τα εθνικά θέματα έχουν την προτεραιότητα στις κινήσεις της κυβέρνησης
το δικαίωμα ενός οδηγού να στρίψει ή να διασχίσει το δρόμο πριν από ένα άλλο όχημα
σε μια διασταύρωση προτεραιότητα έχει αυτός που έρχεται από τα δεξιά

προτεραιότητα