παρακαταθήκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρακαταθήκη	οι	παρακαταθήκες
γενική	της	παρακαταθήκης	των	παρακαταθηκών
αιτιατική	την	παρακαταθήκη	τις	παρακαταθήκες
κλητική		παρακαταθήκη		παρακαταθήκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παρακαταθήκη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παρακαταθήκη

παρακαταθήκη θηλυκό

η κατάθεση για φύλαξη ενός ποσού ή άλλου πράγματος σε υπηρεσία του δημοσίου
⮡ ο δανειστής μου δεν δέχεται να του δώσω τα χρήματα που του χρωστἀω, γι'αυτό πήγα και τα κατέθεσα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων
το ποσό ή ό,τι άλλο παραδίδεται προς φύλαξη
το απόθεμα εμπορευμάτων
η πολύτιμη πνευματική ή άλλου είδους κληρονομιά που οφείλουμε να σεβαστούμε και να διαφυλάξουμε

παρακαταθήκη