ορμητικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ορμητικός	ορμητική	ορμητικό
γενική	ορμητικού	ορμητικής	ορμητικού
αιτιατική	ορμητικό	ορμητική	ορμητικό
κλητική	ορμητικέ	ορμητική	ορμητικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ορμητικοί	ορμητικές	ορμητικά
γενική	ορμητικών	ορμητικών	ορμητικών
αιτιατική	ορμητικούς	ορμητικές	ορμητικά
κλητική	ορμητικοί	ορμητικές	ορμητικά

Ετυμολογία

ορμητικός < αρχαία ελληνική ὁρμητικός

Προφορά

ΔΦΑ : /ɔɾ.mi.ti.ˈkɔs/

Επίθετο

ορμητικός, -ή, -ό

1. γεμάτος ορμή

   Πώς να καταλαγιάσεις ένα ποτάμι που κυλάει ορμητικό, γίνεται; (Ευγενία Φακίνου, Η μεγάλη πράσινη)

Μεταφράσεις

    ορμητικός

γαλλικά : impétueux (fr)