ορειβάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ορειβάτης	οι	ορειβάτες
γενική	του	ορειβάτη	των	ορειβατών
αιτιατική	τον	ορειβάτη	τους	ορειβάτες
κλητική		ορειβάτη		ορειβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορειβάτης < αρχαία ελληνική ὀρειβάτης < ὄρος + βαίνω ((σημασιολογικό δάνειο) αγγλική mountaineer)

Ουσιαστικό

ορειβάτης αρσενικό (θηλυκό: ορειβάτισσα)

• ο άνδρας που ασχολείται με την ορειβασία

  ομάδα ορειβατών, που χάθηκαν στα χιόνια, εντοπίστηκε σε ορεινό καταφύγιο

Συγγενικά

• ορειβασία
• ορειβάτιδα
• ορειβατικός
• ορειβάτις
• ορειβατισμός
• ορειβάτισσα
• ορειβατώ
• → δείτε τις λέξεις όρος και βαίνω

Δείτε επίσης

• αναρριχητής
• αλπινιστής

Μεταφράσεις

    ορειβάτης

αγγλικά : mountaineer (en), climber (en), mountain climber (en) γαλλικά : alpiniste (fr)