μπουρού

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μπουρού	οι	μπουρούδες
γενική	της	μπουρούς	των	μπουρούδων
αιτιατική	την	μπουρού	τις	μπουρούδες
κλητική		μπουρού		μπουρούδες
Κατηγορία όπως «αλεπού» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπουρού < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική بورو (σωλήνας, μουσικό κέρας, ανοησίες) < προέλευσης από την πρωτοτουρκική → και δείτε την ετυμολογία στην  τουρκική boru. Με τροπή άρθρωσης [o] > [u] λόγω της παρουσίας του χειλικού [b]

Προφορά

ΔΦΑ : /buˈɾu/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπου‐ρού

Ουσιαστικό

μπουρού θηλυκό

1. μεγάλο κοχύλι που βγάζει χαρακτηριστικό ήχο όταν φυσήξουμε στην κόχη του
2. (παρωχημένο) σειρήνα πλοίου ή εργοστασίου

   ※  Όλα τα ζωντανεύει ο γερο-Κωνσταντής, όχι μόνο τα ιστορικά, αλλά και τα ιδιωτικά του καθενός, […] αρχίζει απ’ την Τουρκοκρατία και φτάνει ως την μπουρού της υφαντουργίας του Μουρτζούκου, το προπολεμικό ξυπνητήρι της πόλης, […]

   Μάρω Δούκα, Ουράνια Μηχανική, Κέδρος, Αθήνα 1999, σ. 56-66 @greek-language.gr

3. (παρωχημένο, ναυτικός όρος) μεγάλο όστρακο/κοχύλι που χρησιμοποιείται από μικρά σκάφη, π.χ. αλιευτικά, σπογγαλιευτικά κ.ά. ως ναυτικός τηλεβόας

   ※  απ' τους χειμώνες | Άκουγα σφύριζε η μπουρού | κι έβγαιναν οι Γοργόνες

   Οδυσσέας Ελύτης, Τα ρω του έρωτα

   → δείτε και τη λέξη βούκινο

4. (ανεπίσημο, λαϊκότροπο) η σάλπιγγα

Συνώνυμα

• μπουρούνα ? ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Συγγενικά

• μπουρί

Μεταφράσεις

    κοχύλι που βγάζει χαρακτηριστικό ήχο